هییییییییی روزگار آخه اینا چقدر بی وفاااااااااااااااااااااااااااان .

آخه منم آدمم .

همه متولد میشن . منم متولد میشم .

بیست و هفت - هشت - ده سال پیش از این بود که مامانم دلش گرفت . بردنش بیمارستانی که لب رودخونه بود .... خانم پرستار دلش واسه مامانم سوخت . از بس که مامانم دل تنگی کرد . اون وقت . به خانم دکتر گفت تا من رو از آب گرفتن . دادن به مامانم اینااااا

هییییییییی روزگار  

یکی نیومد بیاد بگه . بچه اینقدر شلوغ و پلوغ نکن  باشد . خب شد تو هم به دنیا اومدی .

آخه یعنی اینقدر جاتونو تنگ کردم .......

آخه منم آدمم

بازم به  لاله 

دنیا چقدر تو بی وفایی